Działania “Mieć Wyobraźnię Miłosierdzia”

„MIEĆ WYOBRAŹNIĘ MIŁOSIERDZIA”
Działamy przy Zespole szkół Miejskich Nr 1 W Mszanie Dolnej od 2009 roku.
Zachęceni wezwaniem Jana Pawła II do gotowości niesienia pomocy potrzebującym, przystąpiliśmy do projektu ,,Mieć wyobraźnię miłosierdzia”. Przyjęliśmy nazwę ,,Promyk nadziei”. W 2010 roku nasz projekt otrzymał wyróżnienie.
Nasza grupa co roku liczy 20 osób. Od 2009 roku opiekunem projektu jest Stanisława Łabuz, wolontariatem opiekowały się również Krystyna Wiewiórka i s. Jolanta Bielińska. W trakcie realizacji zadań, do prac włączyło się spore grono sojuszników: nauczycieli, rodziców i uczniów. Nasza praca nie miałaby sensu i nie przynosiłaby takich efektów bez pomocy pani Dyrektor Anny Górskiej, która wspomagała nas finansowo przy organizacji wycieczek, nauczycieli, którzy pomagali w organizacji spotkań, przygotowaniu inscenizacji i oprawy muzycznej, rodziców, którzy przygotowywali ciasta, sponsorowali słodycze, soczki, a także
zaangażowaniu wszystkich uczniów naszej szkoły.

Uczniowie w naszej szkole uczą się „wyobraźni miłosierdzia,” a jako absolwenci aktywnie działają w grupach charytatywnych.
W naszym projekcie postanowiliśmy objąć opieką ludzi starszych, samotnych i chorych, dzieci o specjalnych potrzebach edukacyjnych z naszej szkoły, kolegów i koleżanki mających problemy w nauce, a także włączać się w akcje: „Szlachetna paczka” oraz „I Ty możesz pomóc.” Oprócz tych stałych działań co roku podejmujemy jeszcze inne akcje np. spotkania z mieszkańcami DPS, „sklepik z rozmaitościami”, „kup ciastko i pomóż” – zbiórka pieniędzy na leczenie, na zakup sprzętu rehabilitacyjnego, pomoc dzieciom z biednych krajów Białorusi, Ukrainy, Afryki.
W ostatnim projekcie zrealizowaliśmy:
POMOC STARSZYM OSOBOM SAMOTNYM. Starsi ludzie potrzebowali naszej pomocy w codziennych czynnościach, takich jak przynoszenie obiadu czy robienie zakupów. To zadanie wymagało od nas zdyscyplinowania i odpowiedzialności, aby nie zawieść czekających na nas ludzi. Odwiedzani przez nas państwo bardzo cieszyli się z każdej wykonanej pracy. Jednak najbardziej zadowoleni byli ze spędzanego z nami czasu.
SERCE DLA AFRYKI. Przeprowadziliśmy w szkole akcję „Serce za grosz.” Zachęcaliśmy nasze koleżanki i kolegów do oszczędzania i wrzucania do skarbonki drobnych grosików. W ten sposób uzyskaliśmy 76 złotych. Pieniądze zostały przekazane fundacji „Serce dla Afryki.” Mamy nadzieję, że choć w małym stopniu, ale udało się nam pomóc.
POMOC W NAUCE. Dla kolegów, którzy mają problemy w nauce zorganizowaliśmy pomoc koleżeńską. Pomagaliśmy w odrabianiu zadań domowych, tłumaczyliśmy niezrozumiały materiał. Dzięki tej pomocy kolegom udało się poprawić oceny niedostateczne.
WSPÓŁPRACA Z DOMEM POMOCY SPOŁECZNEJ. Odwiedziny były zawsze okazją do wspólnej rozmowy i coraz głębszego poznania. Zawsze spotykaliśmy się z przychylnością mieszkających tam osó

b. Towarzyszyliśmy pensjonariuszom podczas zajęć w świetlicy, pomagaliśmy przy posiłkach, a odwiedzani chętnie rozmawiali z nami, wyrażali swoje zadowolenie z naszego przyjścia, cieszyli się z ofiarowanego im czasu. Spotkania te były
głównie okazją do wspomnień – tak jak wnukom opowiadali nam o swojej młodości, o dawnym życiu. A tam, gdzie ożywają wspomnienia, pojawiają się i wzruszenia.
SZLACHETNA PACZKA. Nasza szkoła od dwóch lat uczestniczy w akcji pomocy wybranej rodzie potrzebującej. W ubiegłym roku w listopadzie i grudniu pomagaliśmy w zbiórce potrzebnych produktów w ramach akcji „Szlachetna paczka.” W tym roku już wybraliśmy rodzinę i przeprowadzimy większość przewidzianych akcji w naszej szkole.
I TY MOŻESZ POMÓC. W naszej parafii przed świętami Bożego Narodzenia i świętami Wielkanocnymi organizowana jest akcja zbierania żywności „I ty możesz pomóc.” Nasza grupa wsparła pracę Szkolnego Koła Caritas.
DAR SERCA. W związku z wizytą Ks. bp Jana Zająca w naszej szkole w ramach wizytacji duszpasterskiej w parafii Miłosierdzia Bożego w Mszanie Dolnej, przeprowadziliśmy na terenie naszej szkoły akcję „Dar serca.” Zebrane pieniądze 580 zł. (pięćset osiemdziesiąt złotych) przekazaliśmy na ręce Księdza Biskupa na pomoc dla Hospicjum w Krakowie.

OBJĘCIE OPIEKĄ DZIECI ZE SPECJALNYMI POTRZEBAMI EDUKACYJNYMI. Opieka nad tymi uczniami obejmowała spotkania organizowane raz w tygodniu w szkole bądź w domach rodzinnych. Ponadto staraliśmy się pamiętać o urodzinach i imieninach naszych podopiecznych. Spotkania z dziećmi przeznaczyliśmy na wspólną zabawę – były to różne gry zręcznościowe, zajęcia plastyczne, spacery i zajęcia na świeżym powietrzu. Dzieci objęte opieką wraz z opiekunami, rodzicami i rodzeństwem uczestniczyły w wycieczce do parku Dinozaurów w Zatorze i do Kalwarii Zebrzydowskiej. Wszyscy bawili się doskonale. Ta nasza inicjatywa wymagała największej pomocy finansowej z zewnątrz – duże wsparcie otrzymaliśmy ze strony Urzędu Miasta. Zawarte między podopiecznymi a starszymi koleżankami znajomości zaowocowały nie tylko radością wspólnie spędzonych chwil, ale też umożliwiły rozwijanie sprawności motorycznych i zdolności manualnych dzieci. Zauważyć można, że niektóre z dzieci stały się bardziej otwarte, śmiałe, chętniej rozmawiają, traktują swoich opiekunów nie tylko jako towarzyszy zabaw, ale również jako nowych przyjaciół, z którymi chętnie spędzają czas. Ich rodzice również bardzo pozytywnie oceniają tę formę pomocy.
Po kolejnym roku pracy pojawiła się satysfakcja z wypełnionych zadań, a radość przyniosło właściwie każde spotkanie z tymi, którym ofiarowaliśmy swój czas.
I cóż moglibyśmy dodać na zakończenie. Chyba tylko tyle, że myli się każdy, kto myśli, że nasza praca był to – choć szlachetny – ale trud, jakieś wyrzeczenia czy ciężko wygospodarowany czas.
W pewnym sensie tak jest, ale tylko w pewnym sensie, ponieważ nieoczekiwanie nasza praca stała się trudem radosnym, przyniosła wiele satysfakcji, wiele pozytywnych, pięknych przeżyć.
Cieszymy się również dlatego, że coraz częściej spotykamy się z życzliwością, że mogliśmy w to piękne dzieło włączyć także innych, że coraz więcej jest osób, które starają się odpowiedzieć na apel naszego drogiego Ojca Świętego Jana Pawła II i uczestniczyć w tworzeniu cywilizacji miłości.